After Vincent got to Paris in February 1886, he worked mostly in and around his own neighbourhood of Montmartre, but this changed in spring 1887. From then on, he often went to paint and draw in Asnières, a village on the banks of the Seine six kilometres north of Paris that was a popular spot for day trips from the city. There was a train service to Asnières, but Vincent always walked both ways. Paul Signac, whose family lived in the village, recalled: 

“…we schilderden langs de waterkant; we aten in de uitspanning en keerden te voet naar Parijs terug, langs de avenues van Saint-Ouen en van Clichy. Van Gogh, gekleed in een blauwe kiel van een loodgieter, had kleine verfstippen op de mouwen geschilderd. Dicht tegen me aanlopend riep en gesticuleerde hij, zwaaiend met zijn grote, nog natte doek van het formaat 30 [72 x 93 cm]: en hij polychromeerde daarmee zichzelf en de voorbijgangers.” (bron: Van Gogh en Montmartre, p. 21)

Lucien Pissarro, the son of the painter Camille Pissarro, once encountered Vincent as he was walking back from Asnières:

“...en hij wilde absoluut zijn studies aan mijn vader laten zien – om dat te doen zette hij ze op straat tegen de muur, tot grote verbazing van de voorbijgangers.” (bron: Van Gogh en Montmartre, p. 21)

Asnières was also popular with other artists, such as Georges Seurat, Paul Signac, Auguste Renoir and Claude Monet. One of Vincent's best friends, Émile Bernard, lived in the village, and Vincent often worked in his garden studio. He produced about 30 paintings and drawings in Asnières; their subjects included Seine views, bridges, restaurants, parks and factories.